Βραδιά Stand-Up Comedy στον Μπερντέ

Πριν λίγες μέρες το blog αυτό έκλεισε τρία χρόνια ζωής και είναι η ιδανική στιγμή (τώρα που έχει ξεκινήσει έστω και με αργούς ρυθμούς το αφιέρωμα στο ελληνικό σταντ-απ) να γίνει πράξη μια ιδέα που έχει καρφωθεί στο μυαλό μου εδώ και μήνες. Χάρη λοιπόν στον φιλόξενο (και ιδανικό πιστεύω για τέτοια παράσταση) Μπερντέ, θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την πρώτη αυτοοργανωμένη βραδιά stand-up comedy, το Σάββατο 26 Απριλίου στις 21:00. Την παράσταση θα παρουσιάσει ο Βύρωνας Θεοδωρόπουλος και θα παίξουν οι Στέφανος Γιδάρης, Θωμάς Ζάμπρας, Αριστοτέλης Ρήγας, Άγγελος Σπηλιόπουλος, Αλέξανδρος Τιτκώβ (κι ίσως αν έχουμε όρεξη και άλλοι). Όσοι τους έχετε δει, ξέρετε ότι θα περάσετε καλά. Όσοι πάλι δεν τους έχετε δει κι επιπλέον είστε φαν μόνο των υποτιτλισμένων βίντεο, έχετε μία καλή ευκαιρία να αναμετρηθείτε με την προκατάληψη και την καχυποψία απέναντι στο ελληνικό σταντ-απ.
Προς το παρόν αξίζει μια κουβέντα παραπάνω για το συγκεκριμένο line-up του οποίου η επιλογή δεν είναι τυχαία: δεν είναι μόνο ότι οι συγκεκριμένοι κωμικοί δένουν μεταξύ τους (ή ότι το υλικό κάποιων απ' αυτούς μπορεί να "κολλάει" σε έναν αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο). Δεν είναι επίσης ότι μόνο αυτοί δέχτηκαν να παίξουν, ότι είναι θαμώνες του Μπερντέ ή ότι είναι του γούστου μου (που είναι) και είμαστε φίλοι. Αυτά μπορεί να ισχύουν λιγότερο ή περισσότερο, σημασία έχει όμως ότι οι συγκεκριμένοι κωμικοί ίσως (ή καλύτερα θα ήταν ευχής έργον να) αποτελέσουν στο μέλλον αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί "εναλλακτική" σκηνή σταντ-απ. Δεν θα'θελα να βάλω διαχωριστικές γραμμές ή ταμπέλες, ειδικά τη στιγμή που η ίδια η σκηνή ("mainstream" και μη) είναι ακόμα πολύ φρέσκια. Όμως το να υπάρξει κάποια στιγμή αυτή η "alternative" σκηνή (με όλη τη συζήτηση που σηκώνει ο όρος) και το κοινό που της ταιριάζει (τουλάχιστον με κριτήριο και άποψη για το χιούμορ), είναι μια φιλοδοξία για την οποία θα άξιζε να δουλέψει (και) αυτό εδώ το blog. Αν πάλι αυτά ακούγονται μεγαλεπήβολα, πρώιμα ή άσχετα, μπορείτε απλά να έρθετε το Σάββατο στον Μπερντέ και να γελάσουμε (και γιατί όχι, να βάλουμε μπροστά το επόμενο live).