Info
Ο Διονύσης Ατζαράκης σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ (Καποδιστριακό), Σκηνοθεσία (Σχολή Σταυράκου), Υποκριτική (Ίασμος/studio NAMA) και Media Governance (MSc, London School of Economics). Όταν έκλεισε το 20ο έτος της ηλικίας του, ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με το stand-up comedy («Νύχτες Κωμωδίας» της Λουκίας Ρικάκη). Την περίοδο που βρισκόταν στο Λονδίνο διακρίθηκε σε διαγωνισμούς stand-up comedy ενώ απόσπασμα παράστασής του έπαιξε στο BBC Radio 2. Ήταν παρουσιαστής στην καλοκαιρινή εκπομπή ΠΕΔΕΣ (ALPHA), όπου ξεκίνησε και τη σειρά «Φαινόμενα», η οποία συνεχίζει διαδικτυακά (YouTube/COMEDYLAB). Γράφει κόμιξ για τη σειρά COMedICS (athensvoice.gr) και παρουσιάζει την εκπομπή Μ for Movies (MTV).
Q&A
Πώς σκέφτηκες να ασχοληθείς με το stand-up;
Από μικρός μου άρεσε να είμαι ο αστείος της παρέας κι έτσι δούλευα προς αυτή την κατεύθυνση. Μέσα από διαρκή προσπάθεια, άρχισα να παίρνω μια ιδέα για το πώς δομείται και λειτουργεί ένα αστείο. Συνέχισα να το εξελίσσω μέχρι που κάποια στιγμή πήρα απόφαση να γράψω ένα κείμενο και να πάω για οντισιόν στις «Νύχτες Κωμωδίας» της Λουκίας Ρικάκη το 2007. Η οντισιόν πήγε καλά, ξεκίνησα να εμφανίζομαι εκεί, και από τότε δε σταμάτησα να ασχολούμαι με το άθλημα.
Από πού αντλείς το υλικό σου και ποιους τρόπους χρησιμοποιείς για να γράφεις τα κείμενά σου;
Συνήθως παίρνω αφορμές από πράγματα που έχουν συμβεί σε μένα ή σε κοντινά μου πρόσωπα. Προφανώς τα τραβάω και τα υπερβάλλω σε μεγάλο βαθμό αλλά η αρχική ιδέα βασίζεται σε κάτι που μου είναι γνώριμο. Πιστεύω ότι βοηθά αρκετά να γράφεις για κάτι που σε αφορά και το γνωρίζεις καλά ώστε να το αναδείξεις πιο αποτελεσματικά. Βέβαια δε γίνεται πάντα έτσι. Κάποια αστεία μου έρχονται μόνα τους, ξεκομμένα, χωρίς καμία αφορμή και ύστερα απλά ψάχνω τρόπους να τα κολλήσω στην αφήγηση. Moυ έχει συμβεί να σκεφτώ πρώτα το punchline και να ψάχνω μετά να του βρω set-up. Αλλοπρόσαλλα πράγματα. Μια φορά κοιτούσα μια μπανάνα και ήμουν πεπεισμένος ότι κάπου υπάρχει ένα καταπληκτικό αστείο για μπανάνες που δεν έχει σκεφτεί ποτέ κανείς. Και όντως έγραψα ένα αστείο που τα αγγλόφωνα κοινά εκτίμησαν πολύ αλλά δε μεταφραζόταν καλά και αναγκάστηκα να το πετάξω όταν έφυγα από τα ξένα. Όσον αφορά τον τρόπο γραψίματος, τα rant σίγουρα βοηθάνε. Είναι μια διαδικασία κατά την οποία σκέφτεσαι και μιλάς ακατάπαυστα για ένα συγκεκριμένο θέμα, ηχογραφείς όσα είπες, τα ξεσκαρτάρεις και ξανά πάλι. Προσωπικά με βολεύει να γράφω σε χαρτί γιατί με ενοχλεί ο τακτοποιημένος τρόπος γραψίματος στον υπολογιστή όταν προσπαθώ να σκεφτώ. Επίσης συνηθίζω να περπατάω όταν σκέφτομαι. Έξω, ή πάνω κάτω μέσα στο σπίτι σαν τον τρελό.
Από ποιους (ξένους) κωμικούς έχεις επηρεαστεί ή ποιοι σου αρέσουν;
Είμαι σχετικά mainstream στις προτιμήσεις: Louis C.K, Eddie Izzard, Bill Burr, Robin Williams. Μ’ αρέσει και το σουρεάλ στυλ κωμωδίας τύπου Mitch Hedberg, Steven Wright, Demetri Martin, αν και περνά σχετικά δύσκολα στο ελληνικό κοινό. Επίσης, συχνά πιάνω τον εαυτό μου να βλέπει George Carlin ξανά και ξανά. Και είναι παράξενο, γιατί ενώ τον σέβομαι απεριόριστα και μ’ αρέσει πολύ να τον βλέπω, δεν τον βρίσκω καθόλου αστείο. Oh yes, I went there.
Ποια η γνώμη σου για την ελληνική σκηνή stand-up comedy και την εξέλιξή της;
Το stand-up comedy γνωρίζει άνθιση στην Ελλάδα. Απ’ τη μία το κοινό έχει αρχίσει να ενδιαφέρεται και να επιλέγει το stand-up σαν τρόπο διασκέδασης, απ’ την άλλη η σκηνή διαρκώς εξελίσσεται και η ποιότητα ανεβαίνει. Κάποιοι κωμικοί ήδη χτίζουν ένα κοινό που τους ακολουθεί συστηματικά, ενώ γίνονται όλο και πιο ουσιαστικές προσπάθειες για ανανέωση υλικού και πειραματισμό με νέες ιδέες. Διοργανώνονται και βραδιές open-mic, όπου μπορούν όλοι να δοκιμάσουν καινούριο υλικό, και κυρίως δίνεται η ευκαιρία σε νέους κωμικούς να αποκτήσουν μια πρώτη επαφή με το είδος.
Video
Live
Ο Διονύσης Ατζαράκης εμφανίζεται κάθε Κυριακή στο Nixon μαζί με τον Δημήτρη Χριστοφορίδη και τον Βύρωνα Θεοδωρόπουλο στην παράσταση "Πάντα τέτοια".
Links
Youtube
Facebook
Twitter
Συνέντευξη 1 Συνέντευξη 2
Βίντεο από τη σειρά "Φαινόμενα" για τον Ryan Gossling και για τον Notis
Ο Διονύσης Ατζαράκης σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ (Καποδιστριακό), Σκηνοθεσία (Σχολή Σταυράκου), Υποκριτική (Ίασμος/studio NAMA) και Media Governance (MSc, London School of Economics). Όταν έκλεισε το 20ο έτος της ηλικίας του, ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με το stand-up comedy («Νύχτες Κωμωδίας» της Λουκίας Ρικάκη). Την περίοδο που βρισκόταν στο Λονδίνο διακρίθηκε σε διαγωνισμούς stand-up comedy ενώ απόσπασμα παράστασής του έπαιξε στο BBC Radio 2. Ήταν παρουσιαστής στην καλοκαιρινή εκπομπή ΠΕΔΕΣ (ALPHA), όπου ξεκίνησε και τη σειρά «Φαινόμενα», η οποία συνεχίζει διαδικτυακά (YouTube/COMEDYLAB). Γράφει κόμιξ για τη σειρά COMedICS (athensvoice.gr) και παρουσιάζει την εκπομπή Μ for Movies (MTV).
Q&A
Από μικρός μου άρεσε να είμαι ο αστείος της παρέας κι έτσι δούλευα προς αυτή την κατεύθυνση. Μέσα από διαρκή προσπάθεια, άρχισα να παίρνω μια ιδέα για το πώς δομείται και λειτουργεί ένα αστείο. Συνέχισα να το εξελίσσω μέχρι που κάποια στιγμή πήρα απόφαση να γράψω ένα κείμενο και να πάω για οντισιόν στις «Νύχτες Κωμωδίας» της Λουκίας Ρικάκη το 2007. Η οντισιόν πήγε καλά, ξεκίνησα να εμφανίζομαι εκεί, και από τότε δε σταμάτησα να ασχολούμαι με το άθλημα.
Από πού αντλείς το υλικό σου και ποιους τρόπους χρησιμοποιείς για να γράφεις τα κείμενά σου;
Συνήθως παίρνω αφορμές από πράγματα που έχουν συμβεί σε μένα ή σε κοντινά μου πρόσωπα. Προφανώς τα τραβάω και τα υπερβάλλω σε μεγάλο βαθμό αλλά η αρχική ιδέα βασίζεται σε κάτι που μου είναι γνώριμο. Πιστεύω ότι βοηθά αρκετά να γράφεις για κάτι που σε αφορά και το γνωρίζεις καλά ώστε να το αναδείξεις πιο αποτελεσματικά. Βέβαια δε γίνεται πάντα έτσι. Κάποια αστεία μου έρχονται μόνα τους, ξεκομμένα, χωρίς καμία αφορμή και ύστερα απλά ψάχνω τρόπους να τα κολλήσω στην αφήγηση. Moυ έχει συμβεί να σκεφτώ πρώτα το punchline και να ψάχνω μετά να του βρω set-up. Αλλοπρόσαλλα πράγματα. Μια φορά κοιτούσα μια μπανάνα και ήμουν πεπεισμένος ότι κάπου υπάρχει ένα καταπληκτικό αστείο για μπανάνες που δεν έχει σκεφτεί ποτέ κανείς. Και όντως έγραψα ένα αστείο που τα αγγλόφωνα κοινά εκτίμησαν πολύ αλλά δε μεταφραζόταν καλά και αναγκάστηκα να το πετάξω όταν έφυγα από τα ξένα. Όσον αφορά τον τρόπο γραψίματος, τα rant σίγουρα βοηθάνε. Είναι μια διαδικασία κατά την οποία σκέφτεσαι και μιλάς ακατάπαυστα για ένα συγκεκριμένο θέμα, ηχογραφείς όσα είπες, τα ξεσκαρτάρεις και ξανά πάλι. Προσωπικά με βολεύει να γράφω σε χαρτί γιατί με ενοχλεί ο τακτοποιημένος τρόπος γραψίματος στον υπολογιστή όταν προσπαθώ να σκεφτώ. Επίσης συνηθίζω να περπατάω όταν σκέφτομαι. Έξω, ή πάνω κάτω μέσα στο σπίτι σαν τον τρελό.
Από ποιους (ξένους) κωμικούς έχεις επηρεαστεί ή ποιοι σου αρέσουν;
Είμαι σχετικά mainstream στις προτιμήσεις: Louis C.K, Eddie Izzard, Bill Burr, Robin Williams. Μ’ αρέσει και το σουρεάλ στυλ κωμωδίας τύπου Mitch Hedberg, Steven Wright, Demetri Martin, αν και περνά σχετικά δύσκολα στο ελληνικό κοινό. Επίσης, συχνά πιάνω τον εαυτό μου να βλέπει George Carlin ξανά και ξανά. Και είναι παράξενο, γιατί ενώ τον σέβομαι απεριόριστα και μ’ αρέσει πολύ να τον βλέπω, δεν τον βρίσκω καθόλου αστείο. Oh yes, I went there.
Ποια η γνώμη σου για την ελληνική σκηνή stand-up comedy και την εξέλιξή της;
Το stand-up comedy γνωρίζει άνθιση στην Ελλάδα. Απ’ τη μία το κοινό έχει αρχίσει να ενδιαφέρεται και να επιλέγει το stand-up σαν τρόπο διασκέδασης, απ’ την άλλη η σκηνή διαρκώς εξελίσσεται και η ποιότητα ανεβαίνει. Κάποιοι κωμικοί ήδη χτίζουν ένα κοινό που τους ακολουθεί συστηματικά, ενώ γίνονται όλο και πιο ουσιαστικές προσπάθειες για ανανέωση υλικού και πειραματισμό με νέες ιδέες. Διοργανώνονται και βραδιές open-mic, όπου μπορούν όλοι να δοκιμάσουν καινούριο υλικό, και κυρίως δίνεται η ευκαιρία σε νέους κωμικούς να αποκτήσουν μια πρώτη επαφή με το είδος.
Video
Live
Ο Διονύσης Ατζαράκης εμφανίζεται κάθε Κυριακή στο Nixon μαζί με τον Δημήτρη Χριστοφορίδη και τον Βύρωνα Θεοδωρόπουλο στην παράσταση "Πάντα τέτοια".
Links
Youtube
Συνέντευξη 1 Συνέντευξη 2
Βίντεο από τη σειρά "Φαινόμενα" για τον Ryan Gossling και για τον Notis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου