Louis C.K. - Of course... but maybe

Πρόσφατα προβλήθηκε στο HBO το νέο special του Louis C.K. με τίτλο "Oh my god" και δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα. Ο Louis C.K. προσπαθεί να βγάζει ένα καινούριο special σχεδόν κάθε χρόνο, ακολουθώντας το παράδειγμα του George Carlin και σίγουρα είναι από τους λίγους που μπορούν να το κάνουν με επιτυχία. Αυτή η υπερπαραγωγή όμως έχει και τα αρνητικά της αποτελέσματα, αφού έχεις την εντύπωση ότι ένας συνδυασμός από τα δύο τελευταία special θα έδινε ένα πολύ πιο σφιχτό και ολοκληρωμένο special, εφάμιλλο του Hilarious. Παρ'όλ'αυτά, αυτό δε σημαίνει ότι το "Oh my god" δεν έχει αστεία bits και πολύ καλές στιγμές, με αποκορύφωμα το κλείσιμο. Το κομμάτι "of course... but maybe" αναμένεται να μείνει στην ιστορία και είναι ένα τέλειο παράδειγμα του πώς ο Louis C.K. αποκαλύπτει τις πιο μύχιες και σκοτεινές σκέψεις με τον πιο αστείο τρόπο. Απολαύστε τον λοιπόν να περιγράφει τον ανταγωνισμό "καλών" και "κακών" σκέψεων που γίνεται στο κεφάλι του (και τελικά στο μυαλό όλων μας).

Ευχαριστώ το Διονύση από το www.videoman.gr που παραχώρησε το βίντεο! (πατήστε στο λινκ αν δεν παίζει)

Special #14: George Carlin - Jammin' In New York

Συνεχίζουμε την (χρονολογικά αντίστροφη) παρουσίαση των specials του George Carlin με ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο. Το Jammin' in New York ήταν το αγαπημένο show και του ίδιου του Carlin και αποτελείται από μόλις πέντε κομμάτια. Το πρώτο μέρος είναι αφιερωμένο στον πόλεμο του Κόλπου: μπορεί η άποψη ότι ο πόλεμος είναι ένας διαγωνισμός του "ποιος την έχει μεγαλύτερη" να είναι κάπως επιφανειακή αλλά δεν είναι και λίγο να τα χώνεις στον πατριωτισμό και στη σημαία λίγους μήνες μετά την (πρώτη) εισβολή στο Ιράκ. Στο επόμενο κομμάτι ο Carlin χαλαρώνει λίγο, κάνοντας μερικά κλασικά observational αστεία για τις μικρές καθημερινές στιγμές που είναι κοινές για όλους μας. Το τρίτο κομμάτι που αφορά τη γλωσσα στα αεροδρόμια και τα αεροπλάνα (και που έχουμε δει ήδη εδώ) είναι πραγματικά θρυλικό, κορυφαία και πιο ενδεικτική στιγμή της δημιουργικής εμμονής του Carlin με τη γλώσσα και τη χρήση της. Επόμενο κομμάτι το επίσης θρυλικό "Golf courses for the Homeless" (που επίσης έχουμε δει εδώ), το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι "κοινωνικής κριτικής" του show. Στη συγκεκριμένη ρουτίνα ο Carlin μιλάει και για τη λογική του "Not In My Back Yard" που γίνεται επίκαιρη κάθε τόσο και όλο και πιο συχνά και στα μέρη μας. Τέλος μετά από ένα πέρασμα, όπου εξηγεί πόσο λατρεύει τις καταστροφές και τις άσχημες ειδήσεις (που θα αποδεικνύοταν πικρά προφητικό στις 11/9), καταλήγει σε ένα ακόμη επικό κλείσιμο με τίτλο "The planet is fine". Πρόκειται για ένα από τα πασίγνωστα κομμάτια του Carlin (που έχει εμφανιστεί και στο youtube με ελληνικούς υπότιτλους) όπου εξηγεί γιατί οι οικολόγοι είναι υποκριτές και αλαζόνες και γιατί ο πλανήτης δεν πρόκειται να πάθει τίποτα από τους ανθρώπους.

Εν ολίγοις, ακόμα κι αν έχετε δει τα περισσότερα από αυτά τα κομμάτια, το Jammin' In New York είναι από τα special που βλέπονται ευχάριστα πολλές φορές (πόσο μάλλον πρώτη φορά!). 

*Hint για τους φανατικούς: το συγκεκριμένο special έχει κυκλοφορήσει σε ελαφρώς διαφορετικές εκδοχές σε vhs και dvd. Εδώ βρίσκεται η εκδοχή του dvd...

*Για τους υπότιτλους συμβουλεύτηκα τον υποτιτλισμό του Raiden αλλά και τη μετάφραση που είχαμε κάνει μαζί με την Α. και τη Λ. για το βίντεο Major Psychotic Hatreds, το 2009. 

Τα προηγούμενα special του George Carlin που έχουν ανέβει μέχρι στιγμής:

It's bad for ya (2008)

Life is worth losing (2005)

Complaints and grievances (2001)

You are all diseased (1999)

Back in town (1996)

Religion: Patton Oswalt, Dylan Moran, Louis C.K., Jimmy Carr

Από το πρωί χτυπούν πένθιμα οι καμπάνες οπότε τηρώντας την παράδοση θα συμβάλλουμε στο κλίμα κατάνυξης. Δυστυχώς ή ευτυχώς το ζήτημα της θρησκείας και του θεανθρώπου είναι από τα αγαπημένα του blog και όσοι θέλετε μπορείτε να θυμηθείτε παλιότερα βίντεο με το προπέρσινο αφιέρωμα για τη Μεγάλη Εβδομάδα και με το περσινό compilation με τίτλο "The greatest bullshit story ever told". Επίσης το ζήτημα της βλασφημίας έφτασε στα όριά του με τον Stewart Lee, οπότε δε νομίζω ότι έχουμε να προσθέσουμε κάτι άλλο για τη θρησκεία και τον χριστιανισμό. Αλλά μια που το απαιτεί η μέρα θα δούμε τέσσερα μικρά βιντεάκια, σαν συμπλήρωμα στα παραπάνω.

Για αλλαγή λοιπόν, ο συμπαθέστατος Patton Oswalt υποστηρίζει ότι χάρη στη θρησκεία υπάρχει ο πολιτισμός...

 Ο Dylan Moran επίσης εξηγεί γιατί οι άνθρωποι χρειάζονται το θεό, φιλοσοφώντας με το μοναδικό του στυλ και βάζοντας στο τέλος και μια δόση φεμινισμού....

Ο Louis C.K. συνήθως δεν ασχολείται με τέτοια θέματα αλλά εδώ αποδεικνύει ότι ακόμα και μιλώντας για τον Αβραάμ και το Θεό μπορεί να είναι αστείος (αν και όχι τόσο αιχμηρός). Το βίντεο προέρχεται από την 1η σεζόν του καταπληκτικού Louie (και οι υπότιτλοι από το www.xsubs.tv)

Τέλος, επειδή έχει πολλούς θαυμαστές ανάμεσα στους αναγνώστες του blog, ο Jimmy Carr σε δύο μικρά αστεία για το Χριστό...