Αφιέρωμα: Παιδιά #1

Τους τελευταίους μήνες ακούω διαρκώς για εγκυμοσύνες, έχω τουλάχιστον έξι γνωστές και φίλες που τα έχουν "καταφέρει", ενώ άλλες έχουν γεννήσει ήδη και άλλες προσπαθούν εναγωνίως να πιάσουν παιδί. Με λίγα λόγια θα πρέπει κάθε τρεις και λίγο να τρέχω στα μαιευτήρια, να θυμάμαι το φύλο των παιδιών και να υποκρίνομαι ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι γλυκό και θαυμάσιο! Στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνω τι τους έχει πιάσει όλους (τέτοια εποχή κιόλας), αλλά είναι μία καλή αφορμή να εμπλουτιστεί η επιχειρηματολογία όσων όχι μόνο δε θέλουν να κάνουν παιδιά, αλλά δε μοιράζονται τον ενθουσιασμό για το "θαύμα" της αναπαραγωγής.
Και φυσικά ξεκινάω με τον Doug Stanhope, που αν κρίνω από τα ιντερνετικά και live σχόλια, έχει ενθουσιασει κι άλλους εκτός από μένα. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι από το special που έκανε για το Comedy Central Presents το 2001, όταν ήταν σχετικά άγνωστος και φαίνεται ότι είναι κάπως έξω απ'τα νερά του. Αργότερα ο Stanhope περιέγραψε τη συγκεκριμένη εμπειρία σαν απογοητευτική: το Comedy Central έκοψε κάποια κομμάτια του για την αυτοκτονία για να αποφύγει τις μηνύσεις ενώ του συνέστησε να μην εκφραστεί θετικά για τα ναρκωτικά. Σε πιο πρόσφατο show του, ο Doug αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο special σαν το αντίθετο της αληθινής κωμωδίας, αφού είδε 1500 άτομα να τον "αποθεώνουν" ενώ ο ίδιος ρωτούσε ειρωνικά "Θυμάται κανείς πως με λένε;", ερώτηση που επίσης κόπηκε στην τελική version...