Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Αφιέρωμα Michael Jackson

Σήμερα συμπληρώνονται δυο χρόνια από το θάνατο του Michael Jackson και είναι μία καλή αφορμή για ένα σχετικό αφιέρωμα. Αν και δεν ήμουν ποτέ μεγάλος fan, πρέπει να παραδεχτώ ότι κάποιος που τραγουδάει αυτό σε ηλικία 11 χρονών είναι ξεχωριστός. Επίσης αυτό εδώ δε μπορεί να λείπει από κανένα σωστό πάρτυ. Ως γνωστόν όμως τα τελευταία χρόνια της ζωής του ερχόταν στο προσκήνιο περισσότερο για τα γνωστά σκάνδαλα παρά για τη μουσική του. Αυτό για τους οπαδούς του μπορεί να ήταν τραγωδία, αλλά για το stand up comedy ήταν ευλογία.

Για αρχή λοιπόν, ο Bill Maher δίνει κάποια ελαφρυντικά στον Michael Jackson για τις "περιπέτειές" του με τα παιδιά...


Ο Chris Rock όπως πάντα δίνει τη "μαύρη" οπτική στο θέμα...


Ο Ted Alexandro συγκρίνει τον Michael με την καθολική εκκλησία...

Ο Richard Jeni βάζει ένα επιπλέον θέμα που έδωσε τροφή για σχόλια ακόμα και τη μέρα του θανάτου του "βασιλιά της ποπ": την εμφάνισή του και το πως είχε καταλήξει με τις πλαστικές κλπ.

Κι επειδή ο Jeni το παράκανε κάπως, να τελειώσουμε με λίγα λόγια θαυμασμού από έναν άλλο μεγάλο: τον George Carlin, που τον συγκρίνει με τον Elvis και τον Frank Sinatra.

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Jerry Seinfeld

Αν η "επιτυχία" μετριέται με την περιουσία που έχει κάποιος, τότε ο Jerry Seinfeld είναι ο πιο επιτυχημένος κωμικός όλων των εποχών. Είναι ένας από τους πιο πλούσιους celebrity στην Αμερική και οι απολαβές του συγκρίνονται μόνο με τις αντίστοιχες μεγάλων ηθοποιών του Hollywood. Και κατάφερε να βγάλει τόσα λεφτά χάρη σε μία κωμική σειρά που κράτησε δέκα χρόνια, από το 1989 μέχρι το 1998, και είχε το όνομά του: Seinfeld. Ουσιαστικά στη σειρά έπαιζε μία καρικατούρα του εαυτού του και το concept ήταν αφοπλιστικά απλό: πώς ένας stand up κωμικός περνάει την καθημερινότητά του και από που αντλεί την έμπνευση για τα αστεία του. Αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό, ότι δηλαδή η ιδέα ήταν τόσο απλή, κάνει το Seinfeld κάτι παραπάνω από μία απλή σειρά, ένα φαινόμενο της pop κουλτούρας. Ο Seinfeld επέστρεψε στο stand up comedy μετά από το τέλος της σειράς και το video αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το show του 2002 "I'm telling you for the last time". Είναι επίσης ενδεικτικό του observational humour στο οποίο διέπρεψε ο Seinfeld.

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Dom Irrera - The worst waiter

Στο προηγούμενο βίντεο ο Bill Hicks αντιμετωπίζει μία σερβιτόρα (του αμερικάνικου νότου βέβαια) κάπως απότομα. Επειδή όμως, για λόγους αρχής, είμαστε με τους σερβιτόρους (εκτός κι αν είναι από το Tennessee), ευκαιρία να δούμε και την άλλη πλευρά: τι λέει ο θρυλικός αλλά υποτιμημένος Dom Irrera για την εμπειρία του, σαν ο "χειρότερος σερβιτόρος στην ιστορία της Νέας Υόρκης".

Και για συμπλήρωμα ένα ακόμα μικρό βίντεο του Dom: Γιατί σε μερικά επαγγέλματα δεν ταιριάζει η ειλικρίνεια...

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Bill Hicks - Reader

Ψάχνοντας αφορμή να δούμε λίγο Bill Hicks, θυμήθηκα μια καλοκαιρινή ιστορία από πέρυσι. Ήμουν στην Ανάφη και στην ταβέρνα που αράζαμε δίπλα στην παραλία, δούλευε η κόρη του παπά (!) που ήταν και ιδιοκτήτης της ταβέρνας. Η κατά τ'άλλα συμπαθής κοπέλα με φώναζε "προφέσορα" ή κάπως έτσι, γιατί είχε εντυπωσιαστεί που πήγαινα στην ταβέρνα και διάβαζα. Φυσικά αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να συνδέεται η Ανάφη με τον αμερικάνικο Νότο, αλλά για κάποιο λόγο αυτό το περιστατικό μου θυμίζει την παρακάτω ιστορία του Bill Hicks.

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Chris Rock #1

Ο πραγματικός, κατ'εμέ, διάδοχος του Richard Pryor και πιο διάσημος μαύρος κωμικός αυτή τη στιγμή, είναι βέβαια ο Chris Rock. Μπορεί να βρίσκεται μέσα σε όλες τις λίστες με τους δέκα καλύτερους κωμικούς όλων των εποχών (και φυσικά ανάμεσα στους αγαπημένους μου) αλλά έχει και φανατικούς εχθρούς. Πολλοί τον κατηγορούν για την εμμονή του με το "φυλετικό" χιούμορ, με τα αστεία δηλαδή γύρω από τις σχέσεις μαύρων και λευκών. Είναι αλήθεια ότι ο Rock έχτισε την καριέρα του με αστεία όπως το παρακάτω, κάτι που εμένα τουλάχιστον δε με ενοχλεί.

O Bill Cosby πάντως έφτασε να τον επιπλήξει για τη διαρκή χρήση της περίφημης "n-word". Πράγματι για ένα λευκό στις ΗΠΑ, είναι politically incorrect να χρησιμοποιεί τη λέξη nigger. Συνήθως όταν κάποιος τη χρησιμοποιεί, είναι ύποπτος ρατσισμού. Αντίθετα οι μαύροι τη χρησιμοποιούν συχνά μεταξύ τους, ακόμα και σαν φιλική προσφώνηση. Στο βίντεο που ακολουθεί, που είναι απόσπασμα του περίφημου "Black people vs. niggers", ο Rock δίνει μία αρνητική έννοια στη λέξη nigger. Λέει ότι λατρεύει τους μαύρους αλλά μισεί τους niggers, με την έννοια ότι μισεί αυτούς που δικαιώνουν όλα τα αρνητικά στερεότυπα που αποδίδονται στους αφρο-αμερικάνους: την τεμπελιά, την άγνοια, το έγκλημα. Με άλλα λόγια, ο Chris Rock λέει ότι υπεύθυνη για αυτή την αρνητική εικόνα δεν είναι μόνο η μηντιακή προπαγάνδα, αλλά και ένα μέρος της μαύρης κοινότητας που τελικά έχει ενσωματώσει και υιοθετήσει τα στερεότυπα αυτά. Όπως αναμενόταν, μια τέτοια άποψη έκανε μεγάλη αίσθηση και οι αντιδράσεις τελικά οδήγησαν τον Rock στην απόφαση να βγάλει το κομμάτι αυτό από το show, για να μη δίνει στους ρατσιστές "αφορμή να χρησιμοποιούν τη λέξη nigger".

Σημείωση: Για όλους τους παραπάνω λόγους προβληματίστηκα για το πως θα μεταφράσω το συγκεκριμένο κομμάτι και έφτασα να συμβουλευτώ και σχετικές συζητήσεις. Η λέξη "νέγρος", μπορεί μεν να χρησιμοποιείται από έλληνες ρατσιστες αλλά δεν αποδίδει το αρνητικό νόημα που θέλει να δώσει ο Rock. Οπότε κατέληξα στο "αράπης" που είναι καθαρά αρνητικό και κάνει πιο έντονη την αντίθεση με το "μαύρος" (πάντα στη βάση του ότι η πολιτική ορθότητα δεν έχει καμία δουλειά με τη σωστή απόδοση).

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Από το stand up στο Hollywood #6: Robin Williams

 Μάλλον δε χρειάζονται συστάσεις για το Robin Williams, αφού αυτός και ο Eddie Murphy είναι οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις stand up κωμικών που μεταπήδησαν στο Hollywood. Περιέργως, ο Robin Williams διέπρεψε κυρίως σε δραματικές ταινίες, κι έτσι έφτασε μέχρι και το όσκαρ, με το Good Will Hunting . Αντίθετα στις κωμωδίες δεν έχει κάνει και τις καλύτερες επιλογές, για την ακρίβεια έχει παίξει σε πολλές βλακείες. Το στυλ του στο stand up είναι κάπως ιδιαίτερο κι ενίοτε κουραστικό, αλλά σίγουρα έχει πολλές καλές στιγμές. Μάλιστα ουσιαστικά ποτέ δεν άφησε το stand up και πριν δυο τρία χρόνια κυκλοφόρησε ένα νέο special από την τελευταία του περιοδεία. Έχουμε πάρει ήδη μία γεύση από Robin, να δύο βιντεάκια ακόμα. Το δεύτερο είναι το τέλος του τελευταίου του special και δείχνει ότι αν μη τι άλλο είναι πολύ καλός στα ανέκδοτα...


Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Pablo Francisco #1

Ο Pablo Francisco ήταν η πρώτη μου επαφή με το stand up comedy και η αφορμή για να ψάξω και τους υπόλοιπους. Σε σχέση με άλλους βέβαια, τα stand up του Pablo είναι κάπως "εύκολα" με την έννοια ότι το γέλιο δε βγαίνει από πρωτότυπα αστεία ή ιστορίες, αλλά από τις μιμήσεις, την ικανότητα που έχει να παίζει με τη φωνή του και την κίνηση του σώματος. Πολλοί κωμικοί σνομπάρουν αυτό το είδος της κωμωδίας αλλά και τους νέους κωμικούς που "φτιάχτηκαν" κυρίως από το youtube και το myspace και απευθύνονται σε πιο νεαρές ηλικίες(με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Dane Cook). Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι ο Pablo Francisco δεν είναι ταλαντούχος ή απίστευτα αστείος. Aπλά δέκα χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση στο Comedy Central, δε φαίνεται να έχει να προσφέρει κάτι καλύτερο από αυτά που έχει ήδη κάνει, γι'αυτό πολλές φορές επαναλαμβάνεται και τελικά περιορίζεται σε πέντε δέκα βασικούς χαρακτήρες και θέματα.
Αν κάποιος βέβαια δεν τον έχει δει ποτέ, το παρακάτω βίντεο είναι κάτι παραπάνω από must και είναι ο χαρακτήρας του movie voiceover guy που τον έκανε τόσο γνωστό.

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Αφιέρωμα: Gay Pride #3

Σήμερα κορυφώνονται οι εκδηλώσεις του athens pride, κι έτσι είναι η μοναδική ευκαιρία να γίνουμε λιγάκι πιο incorrect.
Η άποψη ότι κάποιος γεννιέται gay είναι κάπως δεξιά αλλά στην Αμερική χρησιμοποιείται συχνά από τους liberals υπερασπιστές των ομοφυλόφιλων ενάντια στα επιχειρήματα κυρίως των χριστιανών. Εδώ ο Richard Jeni υποστηρίζει αυτή την άποψη αλλά την ίδια στιγμή τη διακωμωδεί παρουσιάζοντας το gay μωρό.


Την ίδια άποψη έχει και ο Mike DeStefano που είναι κάπως macho αλλά τα χώνει και στους ομοφοβικούς...

Και μια που αναφέρθηκε το gay pride, να η άποψη του Adam Ferrara για αυτές τις παρελάσεις...


Τέλος, ο αγαπημένος μου Greg Giraldo που πάντα κατάφερνε να πιάσει τα πιο αμφιλεγόμενα θέματα, χωρίς να γίνεται ρατσιστής ή ομοφοβικός. Εδώ απορεί για τον τρόπο που έχουν εξελιχθεί τα στερεότυπα για τους gay...

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Αφιέρωμα: Gay Pride #2

Μπορεί να μην το έχετε προσέξει ή να έχετε αναρωτηθεί αν φταίει κάποιος λανθάνων μισογυνισμός: το blog αυτό δεν έχει "φιλοξενήσει" ακόμα γυναίκες κωμικούς. Ώρα να αρχίσει να καλύπτεται κάπως το κενό.
Τυχαίο ή όχι, μερικές από τις πιο γνωστές stand up comedians είναι λεσβίες. Η πιο αναγνωρίσιμη ανάμεσά τους είναι σίγουρα η Ellen De Generes που έχει κερδίσει δώδεκα ΕΜΜΥ και έχει εξελιχθεί σε τηλεπερσόνα και celebrity. Λιγότερο mainstream και πιο μαχητική με τα δικαιώματα της lgbt κοινότητας είναι η Margaret Cho, που δε διστάζει να τα βάλει και με τους ίδιους τους gay. Όπως στο παρακάτω video που μιμείται τον τρόπο που προσπαθεί ένας gay να κάνει έρωτα με μια γυναίκα (credits στη λ. που πρότεινε το βίντεο).

Τη δεκαετία του '90 μπορεί να ήταν μεγάλο ζήτημα να παραδεχτεί κάποια δημόσια ότι είναι λεσβία. Πλέον είναι πολύ πιο συνηθισμένο και νεώτερες κωμικοί σαν την Erin Foley μπορούν να κάνουν πλάκα μ'αυτό και με τα στερεότυπα για τις λεσβίες...

Κι αυτά είναι μόνο δύο παραδείγματα που διαψεύδουν το επόμενο βίντεο. Αλλά δεν μπορώ να μην το βάλω, γιατί α. είμαι αντιδραστικός β. αποδεικνύει ότι και οι γυναίκες λένε μεγάλες καφρίλες γ. αυτή η Bonnie μου αρέσει!

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Αφιέρωμα: Gay Pride #1

Έφτασε η ώρα για το ετήσιο athens pride που ξεκίνησε την Τρίτη και θα κορυφωθεί με το parade το Σάββατο (υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων - wow!). Με μια γρήγορη ματιά στο πρόγραμμα είδα ότι δεν προβλέπεται κάποιο κωμικό happening, οπότε λέω να συνεισφέρω με τον τρόπο μου για να καλυφθεί το κενό. Μπορεί να γίνει ένα αφιέρωμα στο gay pride χωρίς να κυλήσουμε (πολύ) στην ομοφοβία; Challenge accepted!

Ξεκινάμε με μία απόρία που ναι, το ομολογώ, έχει βασανίσει κι εμένα; Μήπως είμαι gay;
Να πως έδωσε την απάντηση σ'αυτό το αιώνιο ερώτημα taboo ο Greg Fitzsimmons.

Από την άλλη μπορεί με έναν έμμεσο τρόπο να είμαστε όλοι gay και ο Ron White εξηγεί το γιατί σε ένα "νότιο" ομοφοβικό φίλο του.

Αν πάντως ποτέ αποφάσιζα να τραβηχτώ με άντρα δε θα ήθελα να γίνει με τον gay τρόπο αλλά ακριβώς όπως το περιγράφει ο καταπληκτικός Dom Irrera (την πρώτη φορά για κάποιον από το κοινό και τη δεύτερη για τον συνάδελφό του Drew Carey).